Μιλώντας για τους έλμινθους στους ανθρώπους, τα συμπτώματα των οποίων είναι γνωστά σε πολλούς από την παιδική ηλικία, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει το γεγονός ότι χωρίζονται υπό όρους σε διάφορες κατηγορίες. Οι διαφορετικοί τύποι παρασίτων διαφέρουν όχι μόνο ως προς τη μορφή βλάβης στο ανθρώπινο σώμα, αλλά και ως προς τον τύπο της μόλυνσης. Κάποια από αυτά είναι συγκεκριμένα. Για παράδειγμα, για τους κυνηγούς, αυτή είναι η τριχίνωση, η οποία βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στα άγρια πτηνά, λιγότερο συχνά στα οπληφόρα. Αλλά πώς να προσδιορίσετε σωστά από τα συμπτώματα ότι ένα άτομο έχει σκουλήκια και ποιες μεθόδους απαλλαγής από αυτά προτείνει η σύγχρονη ιατρική;
οδούς μόλυνσης
Τα σκουλήκια στον άνθρωπο εμφανίζονται στο 99% των περιπτώσεων λόγω παραβίασης των στοιχειωδών κανόνων προσωπικής υγιεινής. Και εισέρχονται στο σώμα μέσω της στοματικής-κοπράνων οδού, δηλαδή μέσω της επαφής με τα απόβλητα ορισμένων ζώων ή μολυσμένων ανθρώπων (αρκεί να επισκεφτείτε μια δημόσια τουαλέτα). Είναι αδύνατο να εμφανιστούν τα ακριβή σημεία της νόσου (εξάπλωση παρασίτων) στον ανθρώπινο οργανισμό, αφού υπάρχουν πολλά είδη σκουληκιών και το καθένα από αυτά έχει τη δική του κλινική εικόνα. Και ακόμη και αυτά τα πολύπλοκα παρασκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την καταστροφή τους επηρεάζουν μόνο το 2-3% των πιο κοινών ειδών ελμινθών στον κόσμο. Αυτά περιλαμβάνουν: σκουλήκια καρφίτσας, τριχίνωση, διφυλλοβοθρίαση, ταινία κ. λπ. Αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα στο σώμα μας. Ωστόσο, η μεγαλύτερη ποικιλομορφία τους εντοπίζεται στην Αφρική, όπου μόνο 1 στους 10 ανθρώπους είναι υγιής. Σε αυτά, οι έλμινθες μολύνονται κυρίως μέσω νερού που δεν περνά τα απαραίτητα στάδια καθαρισμού και απλώς βρίθει από παθογόνα και παράσιτα.
Λαμβάνοντας υπόψη τα είδη των σκουληκιών στον άνθρωπο, είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή σε αυτά που εισέρχονται στο σώμα μέσω του κρέατος των μολυσμένων ζώων. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, τα ίδια σκουλήκια που βρίσκονται κυρίως στο έδαφος. Αλλά μόλις ανέβουν στο κρέας, αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ενεργά. Παρεμπιπτόντως, οι διανομείς τους είναι συχνά μύγες.
Δεν είναι ασυνήθιστο να συμβεί μόλυνση μέσω του νερού των πηγαδιών. Και τα φίλτρα δεν θα βοηθήσουν εδώ - το υγρό διέρχεται μόνο από έναν ειδικό σταθμό θέρμανσης, όπου θερμαίνεται στους 80-100 ° C περίπου. Ωστόσο, αυτά είναι αρκετά ακριβά, γι' αυτό και σπάνια τοποθετούνται στην πράξη.
Και φυσικά, αν βρεθούν σκουλήκια σε έναν άνθρωπο, σημαίνει ότι είναι και φορέας του παρασίτου. Τα ελμίνθια μπορούν επίσης να μεταδοθούν μέσω χειραψιών εάν ο ασθενής δεν πλένει καλά τα χέρια του μετά τη χρήση της τουαλέτας. Για το λόγο αυτό μπορεί να μολυνθεί οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως τόπου διαμονής, κοινωνικής θέσης.
Σημειώστε ότι οι έλμινθες είναι πιο συχνοί στα παιδιά. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό:
- Οι γονείς δίνουν ελάχιστη προσοχή στην υγιεινή των παιδιών τους, δεν λένε για τους βασικούς κανόνες ότι πριν φάτε μετά τη χρήση της τουαλέτας πρέπει να πλένετε τα χέρια σας με σαπούνι και νερό.
- Το σώμα του παιδιού είναι λιγότερο ανθεκτικό στους έλμινθους. Αντίστοιχα, ακόμη και μερικά σκουλήκια καρφίτσας μπορούν να οδηγήσουν στην ταχεία εξάπλωση των παρασίτων στο σώμα του μωρού.
Παρεμπιπτόντως, όταν μιλάμε για σκουλήκια καρφίτσας, να θυμάστε ότι πρόκειται για σκουλήκια ελμινθίου που δεν μπορούν να αναπαραχθούν στο ανθρώπινο σώμα. Δηλαδή, η κατανομή τους γίνεται μόνο όταν τα αυγά επιστρέψουν στη στοματική κοιλότητα. Αντίστοιχα, εάν ένα μολυσμένο άτομο τηρεί αυστηρούς κανόνες υγιεινής, μετά από 3-4 εβδομάδες θα είναι απολύτως υγιές - μέρος των ελμινθών θα καταστραφεί από την ανοσία, τα υπόλοιπα θα φύγουν φυσικά από το σώμα μαζί με τα κόπρανα.
ποικιλίες παρασίτων
Ποιοι έλμινθες θεωρούνται οι πιο συνηθισμένοι στον κόσμο; Φυσικά, τα pinworms, που μπορούν να βρεθούν σχεδόν σε κάθε χώρα του πλανήτη μας. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι ελεύθερα να μολύνουν και να μεταδίδουν τόσο ανθρώπους όσο και κατοικίδια, μεταξύ άλλων μέσω της τροφής και του νερού. Τα συμπτώματα της εμφάνισής τους στο σώμα είναι κλασικά: παραβίαση των κοπράνων, λειτουργίες του γαστρεντερικού σωλήνα, σημάδια πρωτογενούς δηλητηρίασης.
Τέτοιοι τύποι παρασίτων όπως τα στρογγυλά σκουλήκια απαντώνται κυρίως σε οικόσιτα και άγρια ζώα, αλλά σχεδόν ποτέ δεν μολύνουν τον άνθρωπο. Εισέρχονται εύκολα στο σώμα μας αλλά πεθαίνουν μέσα σε λίγες μέρες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, για παράδειγμα, όταν η ανοσία του ασθενούς είναι σοβαρά εξασθενημένη, τα παράσιτα εγκαθίστανται στους πνεύμονες, μερικές φορές στο ήπαρ, κάτι που συνοδεύεται από απότομη αύξηση της θερμοκρασίας. Ταυτόχρονα, κατά κανόνα, τα στρογγυλά σκουλήκια είναι σαφώς ορατά στα κόπρανα ακόμη και με οπτική εξέταση.
Η τριχίνωση είναι ένας άλλος τύπος ελμίνθου που εισέρχεται στον οργανισμό κυρίως μέσω κακώς επεξεργασμένου (θερμικού) κρέατος ψαριών και ζώων. Προκαλεί μυϊκό πόνο, μερικές φορές πρήξιμο του προσώπου και γενική μέθη του σώματος.
Ωστόσο, το πιο επικίνδυνο από τα κοινά σκουλήκια είναι η ταινία, καθώς μπορεί να προκαλέσει ακόμη και σπασμωδικό επεισόδιο, καθώς οι μεταβολίτες του επηρεάζουν δυσμενώς τη λειτουργία του νευρικού συστήματος. Είναι επίσης επικίνδυνο ότι αυτός ο τύπος ελμίνθου μπορεί να ζήσει με ασφάλεια στο σώμα μας για περίπου 30 χρόνια και να φτάσει σε μήκος αρκετά μέτρα. Στα τελευταία στάδια της μόλυνσης, μπορεί να αφαιρεθεί μόνο χειρουργικά καθώς μπορεί να σχηματίσει σήραγγες στα όργανα για γρήγορη κίνηση.
Σχιστοσωμίαση - έλμινθες, πιο συχνές στους άνδρες (αυτό οφείλεται στις εγγενείς διαφορές στην ούρηση σε άνδρες και γυναίκες). Η μόλυνση με τέτοια σκουλήκια συνοδεύεται από πολλά συμπτώματα και σε σοβαρές περιπτώσεις, οι έλμινθες μπορεί να διαρρεύσουν μέσω της ουρήθρας. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτά τα είδη σκουληκιών είναι πιο συνηθισμένα στην Αφρική, καθώς η μόλυνση γίνεται μόνο μέσω του νερού ή της τροφής.
συμπτώματα παθολογίας
Πώς να μάθετε ότι ένα άτομο έχει εκτεθεί σε έλμινθες στο σώμα; Στα αρχικά στάδια - μόνο μέσω μιας ολοκληρωμένης εξέτασης αίματος, καθώς και περιττωμάτων, ούρων. Στο εργαστήριο, μελετούν την αλλαγή στη σύνθεση αυτών των ουσιών, την αλλαγή στο υπόβαθρο των αντισωμάτων. Ωστόσο, τα στρογγυλά σκουλήκια και τα σκουλήκια ανιχνεύονται εύκολα ακόμη και με ένα στυλεό από την κοιλότητα του ορθού. Μια τέτοια ανάλυση πραγματοποιείται απαραιτήτως όταν περνάτε μια ιατρική επιτροπή στο σχολείο μετά τη λήψη βιβλιαρίου υγείας.
Ωστόσο, τα πρωταρχικά συμπτώματα μόλυνσης από σκουλήκια εμφανίζονται πολύ αργότερα, όταν ο αριθμός τους στον οργανισμό αυξάνεται σημαντικά, και αυτό συνοδεύεται από δηλητηρίαση με τα απόβλητα των παρασίτων. Για παράδειγμα, αν μιλάμε για επίπεδα σκουλήκια, ο ασθενής μπορεί να μην τα γνωρίζει ακόμη και αρκετά χρόνια μετά την έναρξη της μόλυνσης. Η καχυποψία προκαλεί μόνο ταχεία μείωση του σωματικού βάρους (παρά την υγιεινή διατροφή), καθώς και λήθαργο. Παρεμπιπτόντως, πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι τον 19ο αιώνα (καθώς και τις αρχές του 20ου αιώνα) τα σκουλήκια χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στην ιατρική για να απαλλαγούμε γρήγορα από το υπερβολικό σωματικό βάρος. Αλλά μόνο μέχρι να διαπιστώσουν οι επιστήμονες ότι μια τέτοια θεραπεία είναι ανεπανόρθωτα επιβλαβής για την υγεία.
Μιλώντας για έλμινθες, πρέπει να θυμόμαστε ότι τα περισσότερα από αυτά μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις. Και αυτό είναι ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα. Σε ορισμένους ασθενείς, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνικό αναφυλακτικό σοκ και ακόμη και θάνατο από ταχεία φλεγμονή των αεραγωγών. Και όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός ότι στα απόβλητα των ελμινθών υπάρχει μεγάλο ποσοστό ουσιών που προκαλούν αλλεργίες. Η στρογγυλοειδίαση είναι το πιο κοινό σκουλήκι του οποίου τα συμπτώματα περιλαμβάνουν μια τέτοια αντίδραση.
Οι γιατροί συχνά χρησιμοποιούν το λεγόμενο συμπτωματικό τεστ για τη διάγνωση. Αυτό είναι ένα μικρό φύλλο με περίπου 20 ερωτήσεις. Προσφέρουν να περιγράψουν πόσο συχνά ένα άτομο έχει πονοκέφαλο, μετά το φαγητό, τι είδους τροφική διάρροια ξεκινά κ. λπ. Στο 80% των περιπτώσεων, τα αποτελέσματα των εξετάσεων είναι αξιόπιστα, γι' αυτό πολλοί γιατροί εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τέτοια διαγνωστικά εργαλεία.
θεραπευτικά μέτρα
Δεδομένου ότι τα σκουλήκια υπάρχουν και πόσο διαφορετικά είναι μεταξύ τους, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με διαφορετικά μέσα. Οι περισσότεροι τύποι ελμινθών εξαλείφονται εύκολα με τη χρήση φυτοφαρμάκων. Αυτά με τη σειρά τους καταστρέφουν τη μικροχλωρίδα που τους είναι θετική και έτσι καθιστούν το σώμα προσωρινά μη βιώσιμο. Ωστόσο, η χρήση τέτοιων φαρμάκων είναι αρκετά επιβλαβής για την ανοσία μας, επομένως πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όπως συνταγογραφούνται από τον θεράποντα ιατρό.
Μην ξεχνάτε ότι όλα τα σκουλήκια χωρίζονται υπό όρους σε στρογγυλά, επίπεδα και αυλακωτά και χρησιμοποιούνται διάφοροι τύποι ανθελμινθικών παρασκευασμάτων για να απαλλαγούμε από αυτά. Η ποικιλομορφία των παρασίτων, παρά το σκληρό κλίμα, εξακολουθεί να παραμένει υψηλή - πάνω από 70 υποείδη. Κατά τον προσδιορισμό της δόσης του χρησιμοποιούμενου φυτοφαρμάκου, είναι επίσης απαραίτητο να ληφθούν υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία του ασθενούς, το σωματικό βάρος και η διάρκεια της μόλυνσης (υπό όρους, με βάση πολύπλοκα αναλυτικά δεδομένα).
Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι ελμινθοί μπορούν εύκολα να εξαλειφθούν με τη βοήθεια ανθελμινθικών. Ωστόσο, να θυμάστε ότι πρέπει να λάβετε θεραπεία εντός 3-4 μηνών μετά την ολοκλήρωση 2 κύκλων θεραπείας. Και εδώ θα είναι πολύ σημαντικό να ακολουθήσετε μια αυστηρή δίαιτα, συστάσεις ελέγχου βάρους.
Τα συμπτώματα, η θεραπεία που είναι εγγενής σε έναν ή άλλο τύπο παρασίτου πρακτικά σε καμία περίπτωση δεν εξαρτώνται από τον υποτύπο του. Ως επί το πλείστον, η κλινική εικόνα εξαρτάται μόνο από τα φυσιολογικά χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου ασθενούς και τον χρόνο που έχει περάσει από τη μόλυνση.
Προφυλάξεις
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η πιο αποτελεσματική πρόληψη των ελμινθών είναι η τήρηση των στοιχειωδών κανόνων προσωπικής υγιεινής, τρώγοντας μόνο καλά επεξεργασμένα τρόφιμα. Όσοι όμως αγαπούν το κρέας με αίμα ανήκουν στην πιο ευάλωτη κατηγορία ασθενών, στην οποία τα σκουλήκια βρίσκονται σχεδόν στο 97% των περιπτώσεων. Το ίδιο ισχύει και για όσους τους αρέσει να τρώνε φρέσκα λαχανικά και φρούτα από το κατάστημα ή την αγορά χωρίς να τα πλένουν μετά με τρεχούμενο νερό. Και όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι που εργάζονται στη συγκομιδή δεν τηρούν την υγιεινή (γιατί δεν παρέχεται από τον εργοδότη).
Για να είναι λοιπόν σίγουρος ότι τα συμπτώματα ενός ατόμου, με τα οποία πηγαίνει στην κλινική, σε καμία περίπτωση δεν σχετίζονται με την ελμινθίαση, κάνει επίσης εξετάσεις αίματος, κοπράνων και ούρων. Τέλος, ορισμένοι τύποι σκουληκιών προκαλούν συμπτώματα παρόμοια με αυτά μιας λοιμώδους βλάβης. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τη διφυλλοβοθρίαση, η μόλυνση της οποίας μοιάζει πολύ με μια απλή γρίπη. Ωστόσο, μια τέτοια αντίδραση του οργανισμού συνδέεται ακριβώς με τις ιδιότητες των τοξινών που απελευθερώνει το παράσιτο στον οργανισμό μας. Αυτό συνοδεύεται από απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, καταρροή και πονόλαιμο. Όλα όμως οφείλονται στην αφυδάτωση. Και αυτά τα στρογγυλά σκουλήκια και οι τοξίνες που εκκρίνουν προκαλούν τα ίδια συμπτώματα όπως και με παραβίαση του γαστρεντερικού σωλήνα.